İslam gazetesi İlim Gazetesi
4. Nefs-i Mutmainne: İyi¸ kötü gibi karşıtlıklardan kurtularak huzura eren ve güzel huylarla bezenen nefis mertebesidir. Terim¸ Kur’ân’daki “Ey itmi’nâna ermiş nefis.”4 âyet-i kerîmesinden alınmıştır. Bir insanın kötülüklerden tamâmıyla kurtulması ona mâsûmiyet nisbet etmek anlamına geleceğinden burada kast edilen kötülük yapma potansiyelinin ortadan kalkması anlamına gelmez.
Bu mertebedeki sâlik¸ Cenâb-ı Hakk’ın tevfik ve inâyetiyle sekîne ve yakîne mazhar olduğundan kötü ve çirkin sıfatlardan neş’et eden çatışmadan ve ızdıraptan kurtulur. Bu makamda Nur-ı Muhammedî zuhûr eder ve beşeriyet fenâ bulur. Cüneyd-i Bağdadî’nin (ö. 297/909) tasavvufu tarif ederken işaret ettiği¸ “Hakk’ın seni senden öldürmesi ve kendisiyle diriltmesi” hâlidir.
Bâyezîd-i Bistâmî (ö. 234/848) bir vâkıatında bu mertebeyi şöyle anlatır: “Cenâb-ı Hak bana Nefsini bırak da öyle gel.’ diye hitap etti. Bunun üzerine yılan¸ derisinden nasıl soyulursa nefsimden öylece sıyrıldım.” Bu mertebedeki sâlikin zikri “hak”¸ seyri “anillah”¸ âlemi “ceberût”¸ hâli “vuslat”¸ mahalli “sır”¸ vâridi “mârifet”¸ şâhidi cem’dir. Nuru ise siyah renktedir. Sâlik bu mertebede aşkını irfân ile bütünleştirir ve beşinci mertebeye geçer.
Yazı : somuncubaba.com
Resim : kevser.com.tr
