2. Nefs-i Levvâme: Kınayan nefis anlamındadır. Terim¸ Kur’ân’daki “Daima pişmanlık gösteren ve kınayan nefse yemin ederim.”2 âyet-i kerîmesinden alınmıştır. Bu mertebeye yükselen nefiste kötülüklere karşı tepkisel bir refleks oluşur. Kendisinde ve çevresinde gördüğü kötülükleri kınamaya başlar.
Çoğunlukla nefis muhâsebesi üzerinde durur ve yaptığı kötülüklerden pişmanlık duyar. Nefs-i levvâme mertebesindeki sâlikin zikri Allah lafza-i celâlidir. Seyri “alellah”¸ âlemi “misâl”¸ hâli “şevk”¸ mahalli “kalb”¸ vâridi “tarîkat”¸ şâhidi “tevhid-i sıfattır.” Nuru ise sarı renktedir. Dünyaya ait zevklerden vazgeçen sâlik bu mertebede muhabbetullahın tesirlerini hisseder ve üçüncü mertebeye geçer.
Yazı : somuncubaba.net
Resim : kevser.com.tr